یادش بخیر آن مدت کم را که حاضر بود
من هم دلم مانند او آسوده خاطر بود
از چارچوب پنجره مى دیدمش گاهى
زیباترین تصویر دوران معاصر بود
با چشم خود دیدم خیابان را دو قسمت کرد
بى معجزه! وقتى که روى خط عابر بود
دنبال کردم رد پایش را و فهمیدم
که خانه اش توى خیابان مجاور بود
با دسته گل رفتم بگویم دوستش دارم
گفتند پیش پایتان رفته، مسافر بود
امیرمهدی صفایی
غربت
سرزمین من
شاید که فردایی نبود
کسی چه میداند
اما عشق من فرداهایی خواهد ساخت برای تو
شاید که دیداری نبود
اما قلب من جاده هایی خواهد ساخت برای دیدار تو
تو،تو وتمام رویاهایی که در تو جامانده اند
چگونه از تو گریختم؟
ندانستم که تو منی و من با تو منم
برمیگردم
برمیگردم قلبم را بردارم،اما نگاهم باز به آن سوها دوخته شده
دور و دورتر از دور
جایی که روحم را در آن جا گزاشته ام
امیرمهدی صفایی
