راه سوم

هر زمان از هرکسى تصویر تارى داشتیم

مشکل از ما بود، چشم پر غبارى داشتیم

ما درخت سبزِ دیروزیم، هرچند این چنین

خالى و خشکیم اما برگ و بارى داشتیم

وعده ها دادند و مانند سرابی گم شدند

هر زمان از آشنایان انتظارى داشتیم

گرچه اکنون مثل پولى کهنه دور افتاده ایم

یک زمان ما هم در اینجا اعتبارى داشتیم

عمر ما بین دو راه زندگى و مرگ رفت

کاش راه سومی، راه فرارى داشتیم

امیرمهدی صفایی

غزل جدایی

سخت است هضم بغض ها،آسان نخواهد شد

در ابر،باران تا ابد پنهان نخواهد شد

اى ماه تنها بودنت آغاز تاریکى است

چون ماه، بى خورشیدِ خود،تابان نخواهد شد

از کفه سنگین غم ها مى شود فهمید

غم ها و شادى هاى من میزان نخواهد شد

گفتى:دلت تنگ است،رفتى،بعد تو این دل

متروکه خواهد شد ولى ویران نخواهد شد

ظلمى که بر من کرده این دنیا یقین دارم

دیگر به دست هیچکس،جبران نخواهد شد...

امیرمهدی صفایی

تقدیر

نامى ز توست در همه ى استخاره ها

ثابت شده است سمت نگاهت اشاره ها

عطرت همیشه پشت سرت راه مى رود

دنباله دار مثل تو بعضى ستاره ها

فرصت دهند، جاى اذان مى پراکنم

در هر نسیم عطر تورا، از مناره ها

وقتى که ماه واقعى آسمان تویى

بیهوده است کار من و استعاره ها

تقدیر ما به هم گرهِ کور خورده است

چون نام توست در همه ى استخاره ها

امیرمهدی صفایی

امتحان

هرچند هر تمرین اینجا را بلد باشى

در زندگی باید شبیه یک جسد باشى

 

وقتى زمین آلوده باشد عشق پیدا نیست

دیگر نیازی نیست دائم در رصد باشى

خوبى فقط در شعرها و داستان ها هست

بین بد و بدتر ولى ای کاش بد باشى

پس مى زنند اما دلت را باز می‌گیرند

سخت است می‌دانم شبیه جزر و مد باشی

این زندگى با ما سر سازش نخواهد داشت

طى کن که در هر امتحان باید تو رد باشی

امیرمهدی صفایی

دل نوشته(امیرمهدی صفایی)

قلبم:

خصوصی ترین

جای دنیا..... دنیای دل تنگی هایم بود 

تا اینکه تو

سرزده به خانه ی دلم آمدی .

رسم مهمان نوازی

شد بلای جانم 

نتوانستم به آمدنت نه بگویم.

با بودنت خو گرفتم .

حسابی که وابسته ات شدم ،

یادت افتاد که

فقط برای مهمانی به دلم سرزده بودی . . .

بعد از رفتنت حریم خصوصی دلم ،

ویرانه ای سوت و کور شده . . .

دلم شکسته 

باور کن .

امیرمهدی صفایی

فریدون مشیری

" فریدون مشیری "

عاشقم

اهل همین کوچه ی بن بست کناری

که تو از پنجره اش پای به قلب منِ دیوانه نهادی!

تو کجا ؟ 

کوچه کجا ؟ 

پنجره ی باز کجا ؟ 

من کجا ؟ 

عشق کجا؟ 

طاقتِ آغاز کجا ؟ 

تو به لبخند و نگاهی ، 

منِ دلداده به آهی ، 

بنشستیم...

تو در قلب و منِ خسته به چاهی

گُنه از کیست ؟ 

از آن پنجره ی باز ؟ 

از آن لحظه ی آغاز ؟ 

از آن چشمِ گنه کار ؟ 

از آن لحظه ی دیدار ؟ 

کاش می شد گُنهِ پنجره و لحظه و چشمت ، 

همه بر دوش بگیرم 

جای آن یک شب مهتاب ، 

تو را یک نظر از کوچه ی عشاق ببینم..

به کسی کینه نگیرید

دل بی کینه قشنگ است

به همه مهر بورزید

به خدا مهر قشنگ است

دست هر رهگذری را بفشارید به گرمی

بوسه هم حس قشنگی است

بوسه بر دست پدر

بوسه بر گونه مادر

لحظه ی حادثه بوسه قشنگ است

بفشارید به آغوش عزیزان

پدر و مادر و فرزند

به خدا گرمی آغوش قشنگ است

نزنید سنگ به گنجشک

پرگنجشک قشنگ است

پرپروانه ببوسید

پر پروانه قشنگ است

نسترن را بشناسید

یاس را لمس کنید

به خدا لاله قشنگ است

همه جا مست بخندید

همه جا عشق بورزید

سینه با عشق قشنگ است

بشناسیدخدا

هر کجا یاد خدا هست

هرکجا نام خدا هست

سقف آن خانه قشنگ است..

فریدون مشیری

کودکی(یغما گلرویی)

یادمه‘ بادبادکامون یادمه

خنده ی عروسکامون یادمه

هنوزم یادم میاد‘ تنگه غروب

قصه ی سوار زین نقره کوب

دستای حنایی مادربزرگ

قصه ی رستم و دیو‘ بره و گرگ

عصای پدربزرگ باصفا

چرخش زغال قلیون تو هوا

 

همیشه(امیرمهدی صفایی)

                                          همیشه          

همیشه ، همیشه خواستم 

که همیشه با تو باشم 

پاک نشم از روى شیشه

مثل یک قصه تموم شم 

همیشه ، همیشه خواستم 

که تو عاشقم بمونى 

تن ِ من یه برگى تشنه 

تو مثل شبنم بمونى 

همیشه ، همیشه خواستم 

توى آغوش تو باشم 

از دورى ز تو نترسم 

توى فکر اون نباشم 

همیشه ، همیشه خواستم 

اما تو هرگز نخواستى 

جنس اشکامو رو گونه ام 

تو ندیدى ، نشناختى 

نمى خوام ، هرگز نخواستم

بین ما فاصله باشه 

یادگارى از من و ما 

تنها یه ترانه باشه 

نمى خوام ، هرگز نخواستم 

لحظه اى از تو جدا شم 

مثل فصلى که تموم شد 

واسه تو خاطره باشم 

همیشه ، همیشه خواستم 

توى آغوش تو باشم 

از دورى ز تو نترسم 

توى فکر اون نباشم 

همیشه ، همیشه خواستم 

اما تو هرگز نخواستى 

جنس اشکامو رو گونه ام 

تو ندیدى ، نشناختى 

همیشه ، همیشه خواستم 

واسه تو خواستنى باشم 

اگه موندى پات بمونم 

هر جا رفتى همسفر شم 

همیشه ، همیشه خواستم 

فردامو با تو ببینم

واسه تو ، تو بستر شب 

من ستاره ها بچینم

              امیرمهدی صفایی

من به آمار زمین مشکوکم؟(سهراب سپهری)

من به آمار زمین مشکوکم تو چطــــــــــور؟ اگر این سطح پر از آدمهاســـــــــــــــــــ ــت
پس چرا این همه دلها تنهاســـــــــــــــت؟
بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست
چه کسی تنهانیست؟ همه از هم دورند
همه در جمع ولی تنهاینـــــــــــــــــــ ــــــــــد
من که در تردیدم تو چطور؟

از دوست داشتن(فروغ فرخزاد)

                                         از دوست داشتن

امشب از آسمان دیده ی تو

روی شعرم ستاره می بارد

درسکوت سپید کاغدها

پنجه هایم جرقه می کارد

 

شعر دیوانه تب آلودم

شرمگین از شیار خواهش ها

پیکرش را دوباره می سوزد

عطش جاودان آتش ها

 

آری آغاز دوست داشتن است

گرچه پایان راه ناپیداست

من به پایان دگر نیندیشم

که همین دوست داشتن زیباست