قلبم:
خصوصی ترین
جای دنیا..... دنیای دل تنگی هایم بود
تا اینکه تو
سرزده به خانه ی دلم آمدی .
رسم مهمان نوازی
شد بلای جانم
نتوانستم به آمدنت نه بگویم.
با بودنت خو گرفتم .
حسابی که وابسته ات شدم ،
یادت افتاد که
فقط برای مهمانی به دلم سرزده بودی . . .
بعد از رفتنت حریم خصوصی دلم ،
ویرانه ای سوت و کور شده . . .
دلم شکسته
باور کن .
امیرمهدی صفایی
.
..................سراب..................
.
درد زخمی به دلم، از غم تنهایی هاست
با من از عشق نگو، از من اینجا ماندن، شوق ، شهامت، تو نخواه
رنگ شادی به خیال تو زدن، وعده ی خوب تو نبود
دل خوشم زود زمان میگذرد
ساده دل عمر سبک پای تو با خط زمان هم آواست
بخت گل های بیابان کوتاه، قلب صحرا به زمستان تنهاست
چه سرابی، چه سرابی ، همه اش چهره ی آرامش توست
لمس گرمای تو در بستر تنهایی من، دیرپاییدن شب، و تماشای سلام ، روی لبخند تو در صبح نخست
در خسته روح من، آوای دلپذیر کلامت نهفته است
برجای مانده ام، شاید به روشن فردای بودنت چیزی نمانده است.
امشب تولد تو بود، مرا حق هدیه نیست.
من ناآشنای دور دست توام، این سرنوشت چیست ؟
آی ساعات بی مرگ انتظار، باشد قرار ما ، آن سوی ترس، خستگی ، ازخودگذشتگی
باشد قرار ما در دوردست های نفس های زندگی
باشد قرار ما در دوردست های نفس های زندگی
امیرمهدی صفایی
بی تو، مهتاب‌شبی، باز از آن کوچه گذشتم،
همه تن چشم شدم، خیره به دنبال تو گشتم،
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم،
شدم آن عاشق دیوانه که بودم.
در نهانخانۀ جانم، گل یاد تو، درخشید
باغ صد خاطره خندید،
عطر صد خاطره پیچید:
" فریدون مشیری "
عاشقم
اهل همین کوچه ی بن بست کناری
که تو از پنجره اش پای به قلب منِ دیوانه نهادی!
تو کجا ؟
کوچه کجا ؟
پنجره ی باز کجا ؟
من کجا ؟
عشق کجا؟
طاقتِ آغاز کجا ؟
تو به لبخند و نگاهی ،
منِ دلداده به آهی ،
بنشستیم...
تو در قلب و منِ خسته به چاهی
گُنه از کیست ؟
از آن پنجره ی باز ؟
از آن لحظه ی آغاز ؟
از آن چشمِ گنه کار ؟
از آن لحظه ی دیدار ؟
کاش می شد گُنهِ پنجره و لحظه و چشمت ،
همه بر دوش بگیرم
جای آن یک شب مهتاب ،
تو را یک نظر از کوچه ی عشاق ببینم..
به کسی کینه نگیرید
دل بی کینه قشنگ است
به همه مهر بورزید
به خدا مهر قشنگ است
دست هر رهگذری را بفشارید به گرمی
بوسه هم حس قشنگی است
بوسه بر دست پدر
بوسه بر گونه مادر
لحظه ی حادثه بوسه قشنگ است
بفشارید به آغوش عزیزان
پدر و مادر و فرزند
به خدا گرمی آغوش قشنگ است
نزنید سنگ به گنجشک
پرگنجشک قشنگ است
پرپروانه ببوسید
پر پروانه قشنگ است
نسترن را بشناسید
یاس را لمس کنید
به خدا لاله قشنگ است
همه جا مست بخندید
همه جا عشق بورزید
سینه با عشق قشنگ است
بشناسیدخدا
هر کجا یاد خدا هست
هرکجا نام خدا هست
سقف آن خانه قشنگ است..
فریدون مشیری
همیشه
همیشه ، همیشه خواستم
که همیشه با تو باشم
پاک نشم از روى شیشه
مثل یک قصه تموم شم
همیشه ، همیشه خواستم
که تو عاشقم بمونى
تن ِ من یه برگى تشنه
تو مثل شبنم بمونى
همیشه ، همیشه خواستم
توى آغوش تو باشم
از دورى ز تو نترسم
توى فکر اون نباشم
همیشه ، همیشه خواستم
اما تو هرگز نخواستى
جنس اشکامو رو گونه ام
تو ندیدى ، نشناختى
نمى خوام ، هرگز نخواستم
بین ما فاصله باشه
یادگارى از من و ما
تنها یه ترانه باشه
نمى خوام ، هرگز نخواستم
لحظه اى از تو جدا شم
مثل فصلى که تموم شد
واسه تو خاطره باشم
همیشه ، همیشه خواستم
توى آغوش تو باشم
از دورى ز تو نترسم
توى فکر اون نباشم
همیشه ، همیشه خواستم
اما تو هرگز نخواستى
جنس اشکامو رو گونه ام
تو ندیدى ، نشناختى
همیشه ، همیشه خواستم
واسه تو خواستنى باشم
اگه موندى پات بمونم
هر جا رفتى همسفر شم
همیشه ، همیشه خواستم
فردامو با تو ببینم
واسه تو ، تو بستر شب
من ستاره ها بچینم
امیرمهدی صفایی
همه چیز را یاد گرفته ام! ...
یاد گرفته ام که چگونه بی صدا بگریم ...
یاد گرفته ام که هق هق گریه هایم را با بالشم ..بی صدا کنم ...
تو نگرانم نشو !!
همه چیز را یاد گرفته ام !
یاد گرفته ام چگونه با تو باشم بی آنکه تو باشی !
یاد گرفته ام ....نفس بکشم بدون تو......و به یاد تو !
یاد گرفته ام که چگونه نبودنت را با رویای با تو بودن...
و جای خالی ات را با خاطرات با تو بودن پر کنم !
تو نگرانم نشو !!
همه چیز را یاد گرفته ام !
یاد گرفته ام که بی تو بخندم.....
یاد گرفته ام بی تو گریه کنم...و بدون شانه هایت....!
یاد گرفته ام ...که دیگر عاشق نشوم به غیر تو !
یاد گرفته ام که دیگر دل به کسی نبندم ....
یاد گرفتم که با یادت زنده باشم و زندگی کنم !
اما هنوز یک چیز هست ...که یاد نگر فته ام ...
که چگونه.....!
برای همیشه خاطراتت را از صفحه دلم پاک کنم ...
و نمی خواهم که هیچ وقت یاد بگیرم ....
تو نگرانم نشو !!
ولی...
فراموش کردنت را هیچ وقت یاد نخواهم گرفت...
امیرمهدی صفایی
من به آمار زمین مشکوکم تو چطــــــــــور؟ اگر این سطح پر از آدمهاســـــــــــــــــــ ــت
پس چرا این همه دلها تنهاســـــــــــــــت؟
بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست
چه کسی تنهانیست؟ همه از هم دورند
همه در جمع ولی تنهاینـــــــــــــــــــ ــــــــــد
من که در تردیدم تو چطور؟
